1 Δεκεμβρίου 2009
Aποχώρησαμε από τις εκδηλώσεις για το περιβάλλον και τον εθελοντισμό στην Πάτρα.
Η αλήθεια είναι πώς o ενθουσιασμός μας και οι ελπίδες έφτασαν στα ύψη όταν ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες σχετικά με την συμμετοχή του ΕΚΠΑΖ στο τριήμερο Εκδηλώσεων Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης που διοργανώθηκε από τον Δήμο Πατρέων σε συνεργασία με τον οργανισμό Έργο Πολιτών που υπάγεται στο υπουργείο πολιτισμού. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος για τον εθελοντισμό και το περιβάλλον. Ο υπεύθυνος Πελοποννήσου με την αρωγή εθελοντών από όλη την Πελοπόννησο ξεκίνησαν με θέρμη, και κύριο στόχο να παρουσιάσουν την επέκταση του παραρτήματος ΕΚΠΑΖ, και τις δραστηριότητες των εθελοντών σε όλη την Πελοπόννησο.
Εδώ θα παραδεχτούμε ότι δεν έχουμε την ανάλογη λόγω απειρίας απόδοση στην παρουσίαση και το marketing, όσο στον εθελοντισμό και στις δραστηριότητες για την διάσωση του περιβάλλοντος και της άγριας πανίδας. Δεχτήκαμε λοιπόν σε αυτή την εμπειρία μας την βοήθεια του οργανισμού έργο Πολιτών με ευγνωμοσύνη, και ακουμπήσαμε ένα μεγάλο κομμάτι της επικοινωνίας του έργου μας, σε αυτό το τριήμερο των εκδηλώσεων. Η αλήθεια είναι πώς ο οργανισμός Έργο πολιτών με καλή διάθεση συνέδραμε φιλότιμα στην προσπάθεια μας, σχετικά με το οργανωτικό θέμα, την παρουσίαση μας δηλαδή στις εκδηλώσεις, πράγμα που του αναγνωρίζουμε, όπως εκ των υποχρεώσεων του οφείλει.
Με την ίδια λοιπόν ταχυπαλμία που έχουμε στις απελευθερώσεις ταξιδέψαμε για την Πάτρα μεταφέροντας στις αποσκευές μας σκέψεις συναισθήματα και όνειρα.
Αλλά δυστυχώς τα όνειρα δεν πραγματοποιούνται στις περισσότερες των περιπτώσεων. Έτσι και στην δική μας περίπτωση διαπιστώσαμε ότι ο χώρος που φιλοξενούσε τις εκδηλώσεις είχε δυσανάλογη έκταση σε σχέση με τον αριθμό των συμμετεχόντων περιπτέρων. Συνέπεια η στενότητα αλλά και η έλλειψη δυνατότητας να παρουσιάσουμε εκείνα που είχαμε κατά νου.
Εκ των πραγμάτων η εντύπωση μας ήταν αποκαρδιωτική, και απογοητευτική και τα ερωτήματα μας βασανιστικά.
Ένας εθελοντής του ΕΚΠΑΖ βάζει το περιβάλλον πάνω από κάθε κόστος.
Ένας από τους μεγαλύτερους Δήμους διαθέτει μόνο τόσα λίγα τετραγωνικά για το περιβάλλον.
Ένας εθελοντής του ΕΚΠΑΖ αισθάνεται τις ενώσεις για το περιβάλλον οικογένειά του.
Ένας από τους μεγαλύτερους Δήμους πρέπει να αισθάνεται τις ενώσεις παιδιά του.
Ένας εθελοντής του ΕΚΠΑΖ βάζει την ευθύνη του πάνω και από την οικογένειά του.
Ένας από τους μεγαλύτερους Δήμους πρέπει να στέκεται στο ύψος και στο μέγεθος των ευθυνών τις οποίες αναλαμβάνει, επειδή έχει υποχρέωση απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.
Το περιβάλλον αλλά και ο εθελοντισμός είναι ιδέες για τις οποίες έχει χυθεί τα τελευταία χρόνια πολύ μελάνι και όχι αδίκως διότι αποτελούν το μέσον που θα βοηθήσει να επανέλθει η φύση και ο άνθρωπος στην θέση που του αρμόζει. Θεωρούμε πώς είναι το σημαντικότερο των καθηκόντων μας και πηγάζει μέσα από την ψυχή μας. Δεν είναι λοιπόν παραδεκτό σε μας να στριμώχνονται μέσα σε μια μικρή έκταση, αντιπρόσωποι και λειτουργοί αυτών των ιδεών. Είναι υποκριτικό το μέσον που θα μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο αύριο να μην έχει χώρο, ενώ κατέχει το μεγαλύτερο κομμάτι στην συνείδηση μας. Οι δραστηριότητα μας έχει βάση την ανεξαρτησία και το συναίσθημα, πράγματα που διαπιστώσαμε ότι έλλειπαν. Δεν μπορούσαν να χωρέσουν σε αυτό το χώρο τα συναισθήματα μιας διάσωσης ενός ζώου, φανταστείτε λοιπόν πώς θα μπορούσαν να χωρέσουν τα συναισθήματα μίας απελευθέρωσης.
Το περιβάλλον και ο εθελοντισμός είναι συναίσθημα, δεν είναι μια τυπική πράξη, επειδή πουλάει ή είναι μόδα. Βέβαια το συναίσθημα μόνο δεν αρκεί αλλά δεν παύει ποτέ να είναι ή βασική προϋπόθεση. Στην όλη διαδικασία κατά την άποψη μας έλειπαν και τα δύο.
Με τις παραπάνω λοιπόν σκέψεις και προβληματισμούς δεν συμμετείχαμε στις εκδηλώσεις επειδή σύμφωνα με τις θέσεις και τις απόψεις μας η συμμετοχή μας θα κόνταινε την προσφορά μας και θα χαμήλωνε των πήχη των προσδοκιών μας.
Έτσι στα προσεχή μας σχέδια μπήκε και η σκέψη, να δημιουργήσουμε την δική μας παρουσίαση με αντάξια προβολή του έργου μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου